Hoşgeldin gözbebeğim...

Eveet başlangıç olarak oğluşumun doğumunu seçtim.Çok şey var anlatılacak nerden başlasam bilemedim en iisi işe doğumla başlamak.Aslında bloğu yapmaya hamileyken başladım fakat tekrar sildim en iisi bebişim doğduğunda yapmaktı. Neyse hamileliğimin 38nci haftasındayken cumartesi gecesi doğum başladı aslında normal doğum isterken nasip olmadı sezeryan olmak zorunda kaldım gece 4 den sabah 11,30 a kadar suni sancı aldım ama hissetmedim bile :S :PP 11,35 gibi sezaryana alındım ameliyathane için hazırlandım iki gözüm iki çeşme tabii annemlere ablamlara bakakaldım asansöre giderken allahım bi kötü oldummm bi yandan seviniyorum oğluma kavuşcam bi yandan korkuyorum strese girdim eşim yanımda elimi tutuyo ben hala ağlıyorum.Ameliyathanenin kapısından öyle bir girdikki sanki yangından mal kaçırıyoruz eşime ancak seni seviyorum diyebildim yaşlı gözlerle burası tabi biraz drama :) sonra ki ağrılarımı anlatmak istemiyorum bütün sezeryan olanlarmı yoksa benmi böööle acı cektim orası da bi muamma :)) her gördüğüm sezeryan olan güle oynaya bebeğiyle resim cekindiğine göre bende vardı bi anormallik benim bebişimi gözüm bile görmüyodu gelelim biraz ayıldıktan sonrasınaaaaa yanıma şirinmi şirin bi oğlan yatırdılar benimmi bu dedim :) aslında ilk dediğim bu değildi ameliyattan cıkar cıkmaz ''bebeğim sağlıklımı'' demiştim önüme her cıkana yarı baygın :)

Ancak bi kaç saat sonra neler olduğunun farkına varmaya başladım şimdi düşününce sarhoş gibiydim hastanede sevinçten mi??? bilmem sanırım narkozun etkisinden :) beni çarptımı ne :) işte Batının doğumu ve akabindeki bi kaç saat böyleydi.

ps:oğlumu ameliyathanenin kapısında ilk eşim sonra annemler görmüş en sonda ben :( ühüüü

Oğluşum 12 temmuz pazar sabahı saat 11,45 te dünyaya merhaba dedi..Kendileri 3.330 kilo ve 48 cm boyunda kara gözlü kara kaşlı ve bol saçlı:)

Yanıma yatırdıklarında oğluma resmen aşık oldum işte o ilk görüntü..... bkz yukardaaa :)))))